Zwelgend in blijde herinneringen,
dwaal ik dromend door,
denkende dat alles blijft.
De weg naar school,
waar ik moest zijn,
ik was nog zo klein
Besefte niet eens,
dat kwaad bestond
Wist niet dat op mijn pad,
vervelende dingen kwamen
Als kind ben je,
daarvoor nog blind
Mijn jeugd oké,
maar mijn toekomst,
was niet allemaal vreugd
Maar als ik er bij stil sta,
bezit ik het grootste goed,
mijn geluk gevonden in mijn eigen bloed lijn
Zo zal het nu,
voor altijd zijn,
Vreugde geen pijn
harmonie en versmelting voor altijd
Van mijn hand Robert Johannes Taal 15-12-2014