Ik leefde,
als een schim,
in mijn achterhuis
Mijn gedachte’s
Stil
Tijd, voor een traan
Was zo vaak de weg kwijt,
in mijn jeugd
Alleen gelaten,
tikte de klok door
Ging bijna heen,
soms zo verloren
Ik in dromenland!
Dienaar van de duivel
Nu heb,
ik jullie zo lief,
breng bloemen en vlinders
Onze momenten,
blikken in onze ogen
Geen angst meer,
de weg is recht
Zonder klok
kruipt de tijd voorbij,
mijn best gedaan
Jullie zullen gaan,
echter zal ik jullie,
weer vinden
In mijn hart
Doodstil
In mijn achterkamer
Veel mooier,
als ooit tevoren
Van mijn hand Robert Johannes Taal Van Rossum 06-08-2015