Mijn geliefde treurwilg jij mijn lievelingsboom,
onder jou kan ik mezelf zijn…
Als ik je vasthoud beantwoord jij,
mijn stille vragen over liefde en pijn…
Jouw aanzicht maakt mij zo blij,
dat ik weer alles weer aankan…
Als peinzend onder je groene afhangende takken zit,
voel ik jou genezende kracht groen doordringen in mij in de hoogste spirituele grondtoon
Ik kan dan de moed verzamelen om mijn hart weer meer te openen…
Om de diepere levels te ontginnen van mijn hart hartchakra deze zijn oneindig…
Ik weet mijn hart heeft in zijn herinnering de hoogste spirituele grondtoon,
namelijk de aloude trilling van de Bron.
Soms is deze geblokkeerd door oude pijnen en teleurstellingen…
Of door mijn levensstijl vervaagde de herinnering aan deze spirituele ‘grondtoon’…
Wanneer ik de moed kan verzamelen om mijn hart weer of meer te openen…
Zal dit mij rust, stilte, harmonie, tevredenheid, zelfacceptatie en begrip geven…
Ik kom dichter bij mijn spirituele Bron….
Ik weet dat je hartchakra altijd diepere levels heeft…
Het hart is het symbool van de liefde in welke vorm dan ook…
Het zal mij exact dat vertellen wat ik moet weten,
Om mij over het keerpunt van mijn gebeurtenissen te helpen,
en mijn levensloop en stijl aan te passen…
Ik heb de bereidheid te doen wat daarvoor nodig is.
Weer te houden van genieten van de energie die ik in me kan dragen…
Verbind ik me weer met alles wat leeft, stenen, dieren, planten, mensen en mijn treurwilg!
En ik wil verbonden zijn met de energie van de Bron en deel van het geheel zijn…
Van Robert Johannes Taal 11-05-2016