Bij het stoplicht,
rijd een rouwauto voorbij,
ik zie de kist,
met prachtige bloemen,
er op
De enige zekerheid,
in ons leven,
Onontkoombaar,
die laatste rit
De naasten dealen,
met hun gemis
Gewoon omdat,
die persoon,
er niet meer is
Klopt hij nu,
aan bij de hemelpoort
Ziet hij die,
prachtige bloemen nog
Mysterieus,
is de dood
Wat is er dan,
niemand die het,
weten kan…
Van mijn hand Robert Johannes Taal 24-08-2014