Bij de zee vind ik,
mijn rust
Hij is als balsem,
voor mijn onrustige ziel
Hij onderwijst mij,
dat de golven sterven in het zand
Waarna ze weer uit zijn nevel,
herboren worden
Ze ontstaan om te sterven,
in het zand
De cirkel is rond niets van de materie,
op deze aarde gaat verloren
Daar stil zittend denkend en voelend,
wist ik
Leven zonder liefde is,
als een bloesemboom,
die geen bloesem draagt
Liefde die niet gemeend is,
is als een roos zonder geur
Leven zonder passie,
is als de 4 jaargetijden zonder lente
Drie manifestaties,
de zee slaapt nooit,
is wijs en waakzaam
Ze leert je over leven, dood en liefde
Spreek hem in zijn,
pracht in de nevel van de nacht,
daarna slaap zacht