Ik zag twee meeuwen hoog in de lucht,
drijvend op de wind
Cirkelend liefhebbend om elkaar heen
Kon ik maar zo drijven zo vrij als een kind
Met geliefden om me heen
Verliezen van deze ik maatschappij,
voelt als een strop om mijn nek
Liefde, genegenheid en intimiteit maken me blij
Denk vaak, ik ben hier niet op mijn plek,
te veel gevoelens beheersen mij
Als kind had ik al de vraag,
waarom ben ik hier
Ik at,sliep en dronk
Zag in dat alles tijdelijk was,
het leven, pijn en vertier
Er waren tijden,
dat ik ver weg zonk
Kroop toch weer op,
om te vliegen
Met mijn geliefden
Zal ze nooit bedriegen,
of tegen ze liegen
Van mijn hand Robert Johannes Taal 2002