Wat een gevoel,
zo intens…
Door heel mijn lijf,
heerlijk…
Met jouw lieve woordjes,
voel me herboren…
Leven is nu zo heerlijk…
Blijf in mijn leven,
altijd niet even…
Jij laat mij beven,
je bent net zo mooi,
als de sterrenhemel…
Zo’n mysterieus gevoel,
ik ontdooi…
Verstrengeld in elkaar,
uit die massa mensen…
laat me je strelen,
aan raken…
Laat me je horen,
in de wind…
Laat me je zien,
in het duister…
Laat me je liefhebben,
in het ochtendlicht…
Van mijn hand Robert Johannes Taal