Luizen die in je kop huizen
Naar jou heb ik geen berouw,
ik bleef je trouw
Het was en is mijn teleurstelling,
ja mijn pijn!
Zal ik je volgen,
jij bent wijs
Tijd om te dromen,
mijn handen verliezen de grip
Iedereen lacht,
mensen slaap zacht,
ik ontwaak,
voor dat de vogels fluiten
Geen vrouw geen ruzie en of tranen,
die zich een weg over je wangen banen
Mijn dromen, mijn waarheid
Eenzaam verlaten misschien,
maar neem nog maar,
een stukje uit mijn hart
Ik kan leven met of zonder liefde,
ik heb niks meer te verliezen of te winnen
Ik wilde dat jij hier was,
geld niet meer een gevoel uit het verleden
Liefde kan vertellen,
hoe je ziel uit zijn kooi kan komen
Ik weet dat gebeurt alleen in mijn dromen,
want angsten en ergernis laten mij, niet in de steek
Maar elke keer als ik de pijn voel,
diep in mij
Weet ik, ik leef en ik voel mijn hart
Nu er iets beters van maken,
een leven zonder duivels of draken
Als er een puinhoop in je kop is,
wees dan niet eenzaam maar deel………..
Van mijn hand Robert Johannes Taal 30-06-2018